Şu ormanlar çokça yeşil
Gözlerinden fışkırır
Ya suların berraklığı
Yüzüne eşdeğer
Çok yeşil sevdim
Yeni yıl gelmiş
Eski yılın bıraktıklarını süpürmeye
Belki yeni umutlar ekip
Belki eskiyi unutturmak adına
Belki de eskinin içinde bırakmak adına
Adı yeni yıl
Bir şiir yazmıştım
Bir kadının omzuma başını yasladığında
Sen düşüncelerimin içine yerini almışlığınla
Yanımdasın öyle sessiz
Sarılıp kokladığım
Hiç konuşmadığımız bir gece
Kabuğumu kırıp çıkıyorsam dışarıya
Adı ne olursa olsun içinde sen olduktan sonra
Sen canımın güzeli dediğim
Sanadır yazılmış olan şiirlerim
Her yeni güne uyanışım
Sevgiden yoksun susmuşlukların içinde
Çağırışlarımdan sesimi yakalayacaksın
Senin yüreğinin içini gördümse
Yazdıklarımın içinde kendini bulacaksın
Hüzünlü bir geçmişin izlerini yitirişim
Yokluğunda sönük yıldızlar
Yokluğun en karasında gecedir
Boğazıma düğümlü bir çift söz
Bir yanım aşk, aşkın adı sendir
Yokluğunda ay sönüktür
I.
Akarını bulan su
Kurtulur penceresinden
Tutsak bir ormanı düşlüyorum
Mevsim baharı çalarken
Seni anlatan şiirleri bıraktım sevgili…
Şiirler seni dillendiremedikçe; şiirler sele döndü ve döküldü kâğıtlara yazı oldu.
Kurutuyorum döktüğün gözyaşlarını sabah seherlerinde…
İçimde bir yerlerde var olan imgelem dürtülerine kulak asmıyorum. Doyurmuyor hiçbir yazılan ve okunanlar… Sana söylemiştim ya “Her aşk kendini öldürür” keşke demez olaydım ve haklı çıkmasaydım…
Öyle tutkun, öyle şevkle…
Bu aşk öldü diyenlere… Aşk ölmez ki sevgili…
Aşk sıkılgan bir çocuk edasıyla kaçar ellerinden… Suçlu sen ve o’dur…
Başka anlamlar yüklemek gereksizdir. Çünkü aşk doyumsuzdur…
Hayır diye bir şeyi yoktur. Hep evetlere gebedir aşk…
Aşkın bir limanı da yoktur. Açık denizleri sever ve bağımlılık ona göre değildir…
Sığ denizlerde boğulur aşk ve bu yüzdendir yelken açışları açık denizlere…
Seni söyleyebilmek bir şarkının sözleriyle ve işleyebilmek şiirlere…
Öyle güzel ve öyle zordu… Aşkın tek mevsimiydik ve iklimler hüzne vurduğunda
gittik birbirimizden… Giden sendin ardına bakmadan ve ardın sıra yapraklar döküldü…
Şiirlerimin de döküldüğü gibi sevgili… Oysa yazılmanı bekleyen sözlerim bitmemişti.
Şimdi nerelere söylesem ve kimlerle duyursam sesimi…
Boş duvarlar yalnızlığı kabul etmiyor ve çatılarda kuşlar koklaşıyor…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!