İçim içime sığmazdı,
coşkun akan bir nehir gibi.
Senin yanında huzur bulurdum,
dizlerinde dinlenirdi yorgunluğum.
Hey sevgili,
Duydum ki beni özlemişsin,
Yokluğum yaralıyormuş yüreğini.
Oysa ben senin kalbini buzdan bir kalıp sanırdım,
Kalbimin en değerli köşesindesin,
Her geçen gün daha çok seviyorum.
Kanımda dolaşan mutluluk gibi,
Gönlüme sığmayan derin bir ezgi.
Uzaklarda birini sevmek ne demek bilir misin?
Dokunmadan hissetmek, sesini rüzgârda duymak,
Bir gülüşe sığınmak, bir görüntüye muhtaç kalmak,
Geceleri yıldızlara dert anlatırken
Onun adını usulca fısıldamak...
Zemheri düştü şehrin omzuna,
can alıcı en keskin duruşuyla.
Ayazdan yük, derin bir suskunlukla
caddelere sinmiş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!