İçimde bir kasırga, dinmek bilmiyor,
Her anım harabe, yüzüm gülmüyor.
Sol yanımdaki acı bir an dinmiyor,
Sen söyle sevgili, ölüm mü kalım mı?
Özlem har olmuş, yakar.
Gözlerim derinlere dalar.
Tatlı bir söze can versem, ne çıkar?
Ölüyorum, sevdiğim, artık gelsene.
Gene çaresiz çırpınışlar sarıyor bedenimi,
Yağmur gibi döküyor gözlerim kanlı yaşları,
Yokluğun oturup kalıyor yüreğimin
Baş köşesine.
Bir sesin eksik boş odamda bu akşam,
Bir dokunuşun yok, içim üşüyor.
Kelimeler darmadağın,
Yıldızlar bile sessizce ağlıyor.
Cam kenarına oturdum, elimde sigaram, önümde bir fincan kahve.
Beyaz bir sayfaya,
kalemi tutup seni dökmeye çalıştım satırlara.
Her satırda burnum sızladı… Ne çok özlemişim!
İçine hüznün sancısı çöktüğünde,
Aldığın her nefes hançer olup bağrını deldiğinde,
Benim yüzündeki tebessüm solup gittiğinde,
Yokluğumu anlayıp özleyeceksin.
Yan yüreğim yan Rabbim narına
Salınıp dururken tuba dalları
Gürül gürül akarken şol ırmakları
Rüyalarda görürdüm cennet semayı
Yan yüreğim yan Rabbim narına
Ey nazlı seher, bakışınla uyanır içimdeki gülistan,
Adını andıkça kalbim revân, dilim susar, gönlüm konuşur.
Sen bir nâzenin düş gibi düştün aklıma,
Ve ben, mecnûn misali, izini süredururum satırlarda.
Yüzünü görmedim belki,
Sen benim ruhumun yarım kalışı,
Kirpiğimin ucunda düşmesin diye tuttuğum damla,
Eşi benzeri olmayan, tek hecesiyle bile ömrüme değer katan,
Her nefeste sana varırım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!