Buruk bir bayram sabahına
Gözümüzü açacağız gene,
Gülümsemeler biraz eksik,
Kokusu yarım kalan kahvaltılarda...
Hoşçakal, iki gözüm…
Bu gidişin sonu yok
Dönüş biletini almadım
Çünkü her adımım senden uzak,
Kök saldım yüreğine usulca,
Bir çınar gibi, sessiz ve sağlam.
Gölgemde büyüsün istedim gülüşün,
Bir tek yaprağına kıyamam.
Hangi ara geçti yıllar,
Hangi rüzgar savurdu beni,
Ne bir masal fısıldandı kulaklarıma,
Ne de saçlarımda bir elin izi...
Beni benden etmene,
Başka gönüle gitmene,
Benden başkasına meil vermene,
Söylesene, değdi mi?
Bir tarafda insanlar huzurun doruklarında yaşarken,
Bir taraf ızdırap, acı, yanğın içinde.
Çekilen çileyi, mutsuzluğu göz ardı edip, etrafa gülücük dağıtıyor,
Sorsan dünyanın en mutlu, mesut, bahtiyar
Beni andın, o an kalbim sızladı,
Aşkının ateşi ruhumu sardı.
Gelmedin, gözüm yollarda kaldı,
Sen çağırdın da ben duymadım mı?
Seni görüp tanıdığımda hiçbir şeyden haberim yoktu.
Nereden bilirdim, tüm benliğimle senin olduğumu? Önce düşüncelerimi benden aldın,
Senli hayaller, düşler kurarken buldum kendimi; artık aldığım nefes bile sen oldun.
Her baktığım güzel şeylerde izlerin vardı.
Eyvallah, dedim yola çıkarken,
Dertlere, kavgaya, eski kırıklıklara,
Yüklerimi hafifleterek attım geriye,
Gönlümde huzur, yolumda sabır var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!