Aysel Çoban Şiirleri - Şair Aysel Çoban

Zamanı yaşantına tanık yaparken
Kaçırdığın baharları düşün
Hangi baharlar içinde sancı
Hangi güzler yüreğinde yangındı

Geçmişi yüreğine yazarken

Sevgiyle bakan gözlerim yorgun bugün
Fersiz kalmış ne çare içim çekilir bugün
Yalnızlığı kabullenmeden
Yalnızlığa akıyorum bugün

Seni kırıp bırakmak vardı bugün

Uyku arası düşüncelerdeyken
Pencere aralığından esen ılık rüzgar okşuyor bedenimi
Perdeyse özgürlüğün bayrağı gibi eşlik ediyor
Ve sen yoksun yanımda
Ve sen yoksun düşlerimde

Mevsim dönüşümünü tamamlamış
Şimdi yaz
Belki bir çok şey olgunluğa erişti
Solmaya hazır

Ne olgunlar

Baksak yukarı,
Gri bulanık bir gökyüzü
Sevinsek,
Üstümüzde alıcı kuşlar
Sünger gibi çekmiş ümitleri

Bir zemheri ayında doğdum yer Ardahan
Özüm sen de kaldı, bende de senden izler var
Çıldır gölünde balık solungacında oksijenim
Ani harabelerinde tarihten fırlamış canlı tanık gibiyim
Tarihin öyle eski, nice milletler geldi geçti
Olup bitenleri en kuytu yerlerden izleyen çakıl taşıyım.

Hani sabahlar vardır
Yeni bir yaşam sunar
Hani geceler vardır
Son bir dem sunar
İşte sen öylesin

Gel, elimden tut, ısıt dedim
Geri çevirdin.
Gel, gözlerime bak, aydınlansın istedim
Başını çevirdin.
Gel, beni kendinde gör dedim
Cesaret edemedin.

Durup dinle hayatın sesini
Duyduklarından sonra
Arınmış bir ruh bulacaksın
Gülen bir yüzle
Yeni başlangıçlara var mısın?

Bugün, içim buruk uzaklara,
Kırgın…
Seni götürüyor bensizliğe
Gidiyorsun acımasızca
Hiç düşünmeden,
Ardın sıra kalan yaşananlara