Aysel Çoban Şiirleri - Şair Aysel Çoban

Açığa çıkmayan duygularda,
Derinlerde bir yer var.
Olmayacak şeyler için
Düşünülen istemler günah
Sorgusuz ve acımasız
Derin, öylesi derin işler içine hesapsız

Uyan artık aç gözlerini
Çıldırıp kaçtığın bu rüyadan
Uykusuz gecelerinde, nefretini
Rehin alınmış düşüncelerinle
Uçurumların son eteğinde
Mutsuzluğun ilk deminde bir de ben

Bir gün bitiminin ardından
İki yorgun ruhun sessizliği
Bir araya gelip coşsaydı
Sana ne zararı vardı

Ufak kusurlar görülmeden

Asi ruhun kızgın ellerinde
Kırık bir vazo geceden kalan
Yankılanan duvarlar tanık
Ürkek yüreğinde gece korkak
Gerilmiş hırsın gölgesinde
Son nokta o an

Pencereme vuran sabah güneşi
Bu sabah,
Yüreğimde elma kurdu olmuş hüzünleri ısıt
Gir içeri,
Daha da ısıt, aydınlat yüreğimi
Erit ümitsiz gözlerimi

Gel artık, gel ki…..........
Beklemelerim firarda şimdi
Sen gelmezsen
Ben gelirim içimde arzuların dansıyla

Etrafımda özlem tangosu, bire bir gözlerim harekette

Ümitlerin yıkıldığı andı duydukların
Gözlerindeki yıldız parlaklığı söner
Benliğini saran çaresizliğin kıskacında
Beklemediğin bir zamanda
Seni sefalete sürüklüyorlarsa
Emeklerin heba olması birilerine bağlıysa

Sen……..korkularımın tanığı,
Neden, nasıllarla bunalttığım yürek
Bütüne hasret hayallerimin tamamlayıcısı
Hadi gel benimle,
Kırık dökük ruhumu “aşı”la
Ve… sorarım sana…….

Kısa mesafe yolcusudur,
Anlar.
Yolcu anlarda, insanlar aynı
Yaşantılar farklı.
Kısa yolculukta, duygular ortak
Hissedilenler dereceli.

Görmedin gözlerimde ki pırıltıyı
Seni gördüğünde nasıl ışıldadığını
Fark ettiremedim sana
Onlardaki fersizliğin kaybolduğunu

Oysa senin gözlerin fersizleşti