Hep seni düşünüyor, Sen, sen diyor ama gözlerine bakamıyor gözlerim.
Etraflarımda güzel yüzün olmuyor hiç.
Yoruldum. Ümitsizlik kokan çevrelerle dolu hayatlarım. Yorgun gecelerin acısını paylaşan kalemim, kelimelerini barındırmaya da yeltenemiyor. Her gecenin sabahı kayboluşunu kutluyor güneşlerimin doğuşunda. Sayfalarımda değilken, mürekkebimde de olmayışına alıştırıyor beni tüm saatler…
Bensiz kararlar alıyor duygularım, sözlerimde değilken, yüreğimdede olamayacağını emredercesine…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta