Davul çalar zurna çalar
Davullu zurnalı içime hüzün dolar
Her davul sesinde içimden bir şeyler kopar
Kimi gözlerini kapatır dünyaya
Kimi kulaklarını tıkar
Neden varsın hala rüyalarımda
Düşmanmısın sen bana
Gittin kaldı düşüncelerin
Dar ettin her yeri uyutmadın geceleri
Şimdi mutlumusun
Rahat uyuyormusun
Neler yazdım senin için neler
Sayfalar dolusu kelimeler
Adından başka hepsini sildim
Boşluktaydı sanki düşünceler
Kimlere anlatmadım ki seni
Unuttum seni anlatmaktan kendimi
Uzun zaman oldu gideli
Unuttum yumuşaklığını ellerinin
Hayalin bile yoktu aylardır
Çıkıp geldin uykusuzluğumdan
Diktim gözlerimi tavana
Sakallarımdan süzülen su
Camdaki taze sabah buğusu
Patika yolların dik yokuşu
Adın neydi bilemedim
Bitmeyen yolların sonu
Dağların en karanlık koyusu
Hasretlik var kucak kucak içimi bir gece yarısı parçalayacak
Ölümün sessizliği saracak
Toprak ağlar kefen ağlamaz
Bilmeden düştüm bu derde mutluluk varmış bir yerde
Hasretlik rüzgarı hep eserde
Senden önce bir çok kez seyrettim güneşin doğuşunu
Bakardım öylesine anlamsızca
Bir gece sen vardın yanımda
Tan yeri ağarıp güneş doğduğunda
Bir şeyler hissettim o an
Bir gün anlayacaksın sende
Sevginle tertemiz yüreğimde
Yaşadığını anlayacaksın
İşte bitanem bu günlerde
Var olduğun dünlerde
Artık iyiyim annem
Eve erken geliyor pjamalarımı giyiyor televizyon bile izliyorum
Ama geceleri hala uyku tutmuyor
Az bir zaman uyuyorum oda kabus dolu
Kalkıp bazen geziyorum sessizce
Hayat nasıl olsa akıyor
Sana ne diyeceğimi bilemiyorum nasıl davranacağımı da
İçimde yılların alınmayan hıncı hasreti öfkesi var
Belki suçun yok biliyorum
Biliyorum ama birileri suçlu olmalı
Birileri yakmalı yıkmalı ortalığı
Birileri acı çekmeli boyun eğmeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!