Sen bende nefes gibisin
Bir alır bir veririm
Birgün öyle derin çekeceğim içime
Sen içerde ben dışarda öleceğim.
Durup dururken için dolar
Salakça bir gülümseme yapışır yüzüne
Ellerini sürersin saçma sapan yüzüne
Nefessiz kalırsın
Boğazın nefes doludur
Aslında odur seni boğan.
Nedir bu çile bu dert
Biliyorsan bana da öğret
Bu yaşantı bir ibret
Ne olacak bunun sonu
Hasta olsam canım yanar
Sağlam olsam ruhum sıkar
Bazen bir yumruk masaya
Bazen yapışıp saçlarıma
Bazen de yalvarırken bir duaya
Kahrolası neredesin
Neredesin yalnızlık, hani gelecektin
Soytarı bir ayrılığın ardından
Karşılıklı oturup sabahlayacaktık hani
Her şeye doya doya susacaktık
Nedir bu tuhaf kalabalık
Senden başka, hepsi burada
Her bakışta bir mutluluk var
Dışarı taşmayacak kadar
Gelemiyorum engeller var
Hasretlik bitmeyecek ölüyorum yar
Gözlerim ıslatıyor yine kirpiklerimi
Anlayabiliyor musun söylediklerimi
Hayatım canım eşim işim
Param parasızlığım
Uykusuzluğum
Yalnızlığımın bittiği an
Susuzluğumun gittiği ansın
Bir an diner baş ağrım sen gelince aklıma
Keşke toprak olabilseydim üzerimden gelip geçen
Yıldız olabilseydim bakınca görebile
Yağmur olsaydım saçlarına düşen
Şimşek olsaydım bir an karanlığını aydınlatan
Bir bulut olabilseydim üşüdüğünde üzerini örtebilen
Güneş olabilseydim kendime yakabilen
Herşeyimsin kanımda canımdasın
Elimde tuttuğum içimde gizlediğim papatyamsın
Durmasın gözlerim hep ağlasın
Solmasın papatyam gözyaşım sulasın
Gözlerimi çaktım saate
Tik tak tik tak dedikçe geçti birkaç saniye
Nereye gidiyor diye merak ettim sadece
Hiçbir yere hiçbir yere
Saat götürüyorsa ömrümüzü
Döndüğü yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!