Ansızın kondun avuçlarıma
Sonbahar telaşında yeniden
Rüzgar gibi estirdin kanatlarını
Döktürdün sarı yapraklarımı
Eteklerime
Ve bir ateş üfledin kuru yarelerime
Sonra yine ansızın,
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
