Caddemiz biraz tenha, il merkezi sayılır,
Üç kilometre kadar ya da daha da azdır…
Sürekli izliyorum, camdan çöp atılıyor,
Kameralar yok diye çöplüğe çevriliyor…
Sigara paketleri, çocuk bezleri bile,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta