Küçük Çamlıca dayım, ‘O Ağacın altında,” gözlerim,
Lacivert libasını giyinmiş Boğazın 'Anadolu' yakasında...
Çamlıcanın ılık yelinde betimlenen bir dua dilime vurdu:
“Her günün bir öncekinden daha umutlu; mutluluk dolsun,
Paylaşmasını bilen insanların nimetlerini hakça paylaşsın,
Velisi, dostu bol toprağında yaşayan insanların, hak bilir,
Yaşama sevinci coşkun, halkına saygılı bir ülkesi olsun,
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Gerek İstanbul'un ve gerekse Anadolu'nun çerçeveleri eski ihtişam ve güzelliğini koruyor ama o çerçevelerin içindeki manzaralar neredeyse 'yürekler acısı'.... Buna insan profilleri de dahil... Hele o kafalar içindeki zihniyet... İnsan söylemek bile istemiyor...
Şiir yurt ve İstanbul sevgisinin., Anadolu sevgisinin tertemiz bütün özellik ve güzelliklerini taşıyor...
Kaleminize., yüreğinize sağlık sayın Ergin Bingöl...
anadolu ne güzel dile gelmiş,, kutlarım ustam
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta