ne zaman
tek vatan
tek bayrak
tek millet
ülkümüz turan desek
kavimler göçüyle düşüp yollara
terkedilmiş duvarlar kadar
yalnız memleketim
bir çıkmaz sokak
gurbetten öte yanda
varla yok arasında
Kaf dağı kadar uzak
kalpleri paslı
saçı sakalı karışmış adi tetikçiler
vatan sevdalısı yiğitlere
kör bıçak gibi bilenmiş
keş dağının çukurunda
pusu kurmuşlar
ORPİL
torpil sen nelere kadirsin
yılanı deliğinden çıkarır
iğneyi ipliğe kırk metre
öteden saplarsın
ve tünelinden girdik hayatın
gün oldu katran karası acıları bal eyledik
gün oldu sevinçlerimizde hüznü tazeledik
mazot rengi sis yağarken üstümüze
gökyüzünde yıldızlar kayboluyordu birer birer
aybüke
bir yanım olsa diyarbakır
bir yanım mardin
şafağa karşı
canımı dağ kapıda verdim
ağlama aybüke
gülme oğul
ağla ağla
etmeyin efendiler
ağla ağlayın
bulut bulut yükselip
hak rahmetinin eteklerine
Gül sultanım
kaç yarınımız var daha
iki dağ arasında
gel zaman
git zaman
saçların topuklarında
gülüm
aşım,işim
ve eşim
gözümün nuru bebeğim
dikenli yollarda can yoldaşım
kızlar verdin oğullar verdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!