Bu gök 
Bu deniz
Yıldızlar ve sen
Gece gözlerin kadar zifiri
Rüzgar saçların kadar yalın
Ve ben
Ne şen bakarsın bazı.
Ne de efkarlı.
Bakışların hep yarım bir şeyler taşımakta.
Mutluluk desen yarım.
Hüzün,
Ağlayış,
Sen varsın yüreğimde
Bir fırtınanın koptuğu yerde
Dalga dalga, nefes nefes.
Sen varsın.
Bir şimşeğin çaktığı yerde
Işık ışık, aleve alev
Alıp başımı gittiğim bir akşamdı
Sokaklar leylak kokuyordu.
İçime damlamıştın,
Kan pıhtısıydın yüreğimde
Ve Patnos’un buram buram rüzgarı gibi
Elini uzatmıştın elime,
Seni çiziyor gecenin karanlığın
Ayın şavkı,
Sigaramın dumanı,
Dayandığım duvar,
Taburem bile seni çiziyor aklıma.
Haydi aç gözlerini 
Uykunun ağırlığından sıyrıl
Güneş göğü yırttı
Yüreğim denizler kadar kabardı.
Haydi aç gözlerini,
Vurulmuşsam,            
Ve
Kan içerisinde
Yatıyorsam upuzun.
Sanmasınlar
Hain pusulardan geçtiğimi.
Gözlerim aydır
Sıyrılır gecenin bulutlarından
Yüreğim,
Çiçeklenmiş bir zerdali gibi
Boyun büker kalır.
Söylenen her söz
Bir dostum hasta düşer.
Günler sonra duyarım.
Saplanır kalır beynime acısı
Kezzap damlamış gibi
Yanıp kavrulur yüreğim
Ah dünya
Kimi zaman sessizlikten örülmüş
Lal diller gibiyim.
Kimi zaman kudurmuş
Kansız dalgalar gibiyim.
Kimi zaman ağladı ağlayacak
Acıkmış çocuklar gibiyim.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!