Anayolun tam da kenarındaydı bu güzelim Anadolu Köyü. Her ne hikmetse kasabaya şehre çok da insan göndermemiştiler, tarımla hayvancılıkla gül gibi geçinip gidiyorlardı... Köy dediysem öyle beş on haneli köy zannetmeyin, neredeyse 120 haneye yakındılar. Gençlerle ihtiyarlar el ele vermiş köylerini mamur hale getirmeye çalışıyorlardı...
Yine bir seçim zamanı gelmiş çatmıştı. Köyde yaklaşık beşyüze yakın koyun, onun altıda yedide biri kadarda büyük baş hayvan vardı, koyunlar dertli mi dertliydiler. Bir dokun bin ah işit misali... İki güzel koyun Kınalı ile Meraklı aralarında konuşuyorlardı...
- Kınalı yine seçim yaklaşıyor.
''Dara çekerken hüzün mutluluk hallacını
Tarih kim bilir nerede kaybetmiştir tacını.''
Nurullah Genç
Baklavayı seversiniz de, harf olarak kelime olarak ona benzerliği olan bir de bakla vardır... Zaman zaman dilin altından çıkar bu bakla, zaman zaman da zorlamak lazım çıkması için. Ne iştir bu dil altında ki bakla? Çok mu sever acaba baklayı yiyen de hemen dilinin altına atar, biraz da orada geviş getirir gibi çiğner çiğner durur...
Bazen karşınızda ki kişi lafı evirir de çevirir, bir türlü sadede gelmez, gelmek istemez. O bakla bir türlü ağzından, dilinin altından çıkmak bilmez. İşte o zaman dışarıdan müdahale gerekir... Önemli Bakla Profesörlerinden Halis Muhlis Baklagillerin iki ciltlik o muhteşem eseri ''Bakla Yeme ve Pişirme, Dil Altından Sorunsuz Çıkartma Tekniklerinin Sosyoekonomik olarak irdelenmesi ve incelenmesi.'' adlı kitabında bu konuya şöyle değinilmektedir... ''Şayet ağızdan bir türlü bakla çıkmıyor ya da çıkmak istemiyorsa, ağzında bakla olan vatandaş önce gıdıklanır, baktınız olmadı, sonra okkalı bir tokat vurulmaz, vuruluyormuş gibi yapılır, yine de ağzında ki bakla çıkmamakta ısrar ederse, bu seferde baklaya yalvarılır, canım bakla cicim bakla hadi çık şu biraderimin ağzından diye dil dökülür.'' Böyleyken böyledir durumlar...
Kimi zamanlarda ağızda ki dilin altında ki baklalar birden fazla da olabilirler, işte o zaman her baklaya ayrı ayrı müdahale etmek gerekir. Müdahale ederken de hiç acele etmemek ve sabır ile baklaların zayıf anını kollamak lazım gelir...
Kızdığım zaman, hele de trafikte sinirleniyor isem, diğer şoför arkadaşlara hıyar, dingil, çüş, öküz, ayı gibi kelimeleri salıyorum gidiyor. Bunların içinde yine de en çok tercih ettiğim ''Dingil'' kelimesi ki cümle içinde, imla kurallarına uyularak çeşitli şekillerde kullanılıyor. ''Ulan dingil önüne baksana.'' ya da ''Dingil doğru kullansana arabayı, manavdan mı aldın ehliyeti dingil '' veya başka bir ifade ''Sen bu dingillik ile dingiller arasında ki yarışmalarda altın madalya bile alırsın.'' Kim bilir belki onlarda bana değişik kelime ve cümle grupları ile iltifat ediyorlardır...
Sadece trafikte mi arıyorsunuz dingilleri. Bunlara her ortamda her mekân da zaman zaman rastlayabilirsiniz. Hastanede sıra beklerken önünüze geçmeye çalışanlar, ya da doktorları, hastama iyi bakmadı diye dövmeye öldürmeye kalkanlar. Otobüs duraklarında sizi ittirip kaktıranlar. Yayalara yeşil ışık yanarken arabalarını özellik ile onların üstüne üstüne sürenler...
Eski yeni bir sürü araba
kimisi ruhunu teslim etmiş
kimisi etmek üzere daracık sokaklarda
ruhsuz duygusuz demir yığınları
siz anlamazsınız ağaçlar, çiçekler, kuşlar kadar
şiirden edebiyattan
Ya arkadaşım, anladık, anladık diyet yapıyorsunuz, beyaz ekmek yemiyorsunuz, kalorili şeylerden uzaksınız. Üç beyazdan çevik kuvvet polisinden kaçar gibi kaçıyorsunuz... Makarna, pilav hak getire... Ama yinede kilo milo veremiyorsunuz... Hadi anladık, kilo veremiyorsunuz da, miloyu niye veremiyorsunuz, onu anlamadık...
Arkadaşınız diyetisyene gitmiş, siz de çok para diye gitmiyor muşsunuz, arkadaşıma hangi perhizi verdiyse ben de onu yaparım diyormuşsunuz, olur mu a şekerim, canım cicim olur mu hiç? Onun metabolizması farklı, sizinki faklı... Hiç onun diyeti sizin diyetinize uyar mı? Diyetisyenler bu kadar hıyar mı? Değil tabi ki de size de öyle gelmesin. Oh ne ala, şişman bir arkadaşınız diyetisyene gitsin, diyet programını alsın diğer beş tane şişman da aynı programı uygulayıp kilo vereceği zannına kapılsın. Çok safsınız billahi hem de vallahi...
Ne de içimizi aydınlatırdın
hem de sokakları ağaçları ve kaldırımlarımızı
kedilerimizi köpeklerimizi
hele de kış ise
bir de inceden inceden
beyaz güzellikler varsa ruhumuzu titreten
Sokakların da bir ruhu vardır
sen göremezsin asla onları ağlarken
bir çocuk ve kadın köşe başında kurşuna dizilirken
bulut görür, ay görür, duvarlar görür
taşlar görür sen göremezsin...
Eskiden ne de canlıydı bu sokak
köşe başında ki çeşmeden gürül gürül su akardı
keşke yıllar içinde kurumasaydı...
Otelci Hacı Amca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!