Ahmet Çetin Şiirleri - Şair Ahmet Çetin

merhaba hüzün...

sarıyı seviyorum,

pastel hüznün rengi sarıyı...

Kuzey rüzgarları durmadan kar getiriyor.
Kuzeyde sade kar mı var?
Neden gelmiyor sanki?
Fesleğen kokan rüzgarıyla karlar getiren yar...

Flu duruyor bu kent,

Belki birgün gelirsin,
Issız yağmurları ardısıra bırakarak...
Savaşsız bir dünyada özgür bir kelebek gibi...
Belki birgün gelirsin,
Mayısta,
Mavinin yeşile seranatında... Genç yüreklerin,

Eylül sarıca tonlarını, hevsele,
Ve yüreklerimizin korularına vurduğu zaman,
Uzaklara savrulan, kokuları ararım...

Hevsel, içimizdeki cehenneme,
Cennetten ılık bir serpinti,

Usulca dokunuyorum,
Tenine gecenin...
Kıvrımlarında dolaşıyor ellerim.
Aheste yudumlarken,
Aşk şarabından...

Derin denizlerde, kaybolsam.
Çocuk elinde, uçurulan, Uçurtma olsam.
Yedi renk, kuyruğuyla...

Açsam gözlerimi,
Mavi yeşil sularda,

Asi birer çocuktuk, Hudud tanımaz haylazlığımızla... Beton yığını yaşamda, biz büyük vahalar kurardık...

Amazon savaşçılarla savaşırdık, Durmadan, usanmadan, salvolar yapardık, Amazon krallığına...

Sonra birden evrenin, zaman simya'cıları olduk, Hayyam'dan Newton'a uzanan, gezgin birer derviş...

Bu kaçıncı bahar... Sensiz geçen... Ve açmayan çiçeklerim. Tomurcuksuz dallarım...
Bu kaçıncı bahar, Islanmaz olduğum yağmurlarından... Nasıl bir aşksa bahar. Baharsızım yine ...

Yine dağ rüzgarlarına kaptırarak ruhumu, hüznün aşkına yol almaktayım... Çiseliyen yağmur, Uçsuz bucaksız gökyüzü, Alazında yandığım, sigaram... Nice kavimler, Nice göçler, Nice uygarlıklar, Çaresiz ... Anlatmakta şair çaresiz...

Eylül'e giriş. İlk yağmur başladı, toprak kokusu yükseliyor gökyüzüne..
Doğanın kliması bir anda ters yüz ediyor bunaltan sıcakları. Bodoslama giriyoruz hazana ilk şok sersemletici. Doğa madik atıyor insanlara
İnsanların madik atığını sandığı doğa...Büyük bir sessizlik var. İnsanlar, hızlıca kapalı mekanlara postu serme peşinde... Kararsızlık ikileminde ağaçlar. Yapraklarımızı döksek mi? Dökmesek mi? Hazan yağmurları başladı işte" Hazan hüzne vururken yürekleri" Hüznün koyaklarından giriyor içeri. Bir yanda ayrılağa dem vururken, bir yanı kavuşmak demleridir, yeni aşklar mevsimine hoşgeldin.