Ben daha,
Yeni yeni alışmaya başlamıştım sana.
Renkli hayallerim seninle, geleceğe ilişkin
Yığınla duruyor bir kenarda.
Ama sen, ittin tutunacak dalları elinin tersiyle
Küstün yaşanılası dünyaya.
Yaşam bir kovalamaca
Neylersin.
Gece gündüzü kovalar,
Gündüz geceyi
Yarışan gece, gündüz olsa da,
Sana çıkar fatura.
Sorun eğesidir zekanın,
Keskinleşir zeka çözdükçe sorunları.
Demek ki gelişimi için zekanın,
Sorun da olacak hayatta,,
Çözüm de bulunacak..
Savaş hem bir sorun,
Anadolu nun bilmem neresinde,
Paris teki gibi giyinir kimileri.
Üstündeki markayı göstere göstere,
Armut ağacının dalına takılır etekleri
Ve Istanbul un en mutena semtinde
Ortaçağdan kalmış giysileri,
Tamam tamam, anladım,
Umut dağın arkasında diyorsun.
Varsın dağın arkasında olun,
Yeter ki umut olsun...
Ama dağın nerede olduğunu söyle bana,
Ne olursun...
Akşam oldu, yorgunum,
Bir duble rakı içmek istiyorum,
Sakin, sessiz bir yerde.
Ne mümkün…
Sağda bir inşaat,
Beton döküyor işçiler,
Eskiden,
Rüyam kabusa dönüşmeden,
Hemen farkına varır,
Çabucak uyanırdım.
Şimdi sen, beni bırakıp gittin ya,
Bu da rüya biliyorum.
O kadar yükseğe koyma kendini,
Ne kadar büyük olsalar da,
Küçük görünür insanlar sana,
Farkedemezsin,
Aşağıdakiler de küçük görürler seni
Bu en basit kuralıdır perspektifin,
Bakmayın öyle
Korkmayın.
Küreğe mahküm esirler gibi umarsız,
Durmayın öyle...
Ancak bir kaza gelebilir başınıza,
Kesilebilir ayaklarınız, kollarınız,
Oturmuşum masa başında,
Makale yazmaya çalışıyorum.
Parmaklarımın arasındaki kalem huzursuz.,
Belim yatak istiyor,
Gözlerim yorgun
Güneş perde aralığından dil çıkartıyor bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!