Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Gönlümü Rahman'a teslim ettim,
Ömrüm boyunca sadece seni istemişim,
Vuslat kandilleri ben düşmüşken geldi,
Şükrü eda ettim, gönlümü öylece teslim ettim..

İkrar etti kalbim, kir bulaşmamış aşk için,

ışıl ışılım evet, kabullendim sarraflığı,
yeter artık ağlamam, unutmam alçaklığını,
bu oyun kurnazlıkla bitirilir sanıldı,
sözlerinin sillesine tutsak kalındı..

yetmez merhamet, zalimlik zehri kusuyorsa,

bir boşluktayım savruluyorum,
yok yere heba oluyorum,
bir emrin kuklası ardında koca cahil,
tek nefesle yönetilen binlerce nefer, gafil..

bir düzen, bir nizam var,

Gönlüm sende yeşerdi sanki yıllar oldu,
Gönlümü hapis edeli hayli oldu,
Bülbüller senin için tasalı sesi soluk,
Ney üflenmez yok bir nutku..

Sesine tutunamıyorum,

Gözümün önünden küstahça güldü,
Umudumu gizlediğim, öylece öldü,
Yerle bir oldu şairin düşü,
Ilmek ilmek ördü bu aşkın örgüsünü..

Dağıldı bütün, yarım ve herşey..

Vahşet aşkın ilk cümlesi,
Fırtınalarımı soluksuz tetikledi,
Yarım kaldı sensiz şiirlerim,
Yahut tamamlandı hasretinle mısralarım,
Çok yalnız kaldım çok kere itildim..

Hayaline aşığım esir ruhum sana,
Özgürlüğüm sesini duyana kadar,
Sırtımı döndüm fenaya,
Yolum sonu tesellüm bekaya..

Bir melek yüzlü gördüm,

Bilmiyordum tereddutleri başlatanda bitirende aşkmış,
Meğer itiraf edemeden olmuyor gerçeği gerçeğin,
Yalnızlaştırıyor insanı itiraf,
Işığa süratle koşar tek dilek af,
Olmasada yaptıkları gibi oysa her insan saf..

Canım yandı hiç olmadığı kadar,
Suskunluk sızımı dindirmedi,
Cinnet geçirdi içimizde feryat,
Izlerini silemedik hırsların musibetini..

Sesim titrer hüznün ayrılığı çığlığında,

Beklemek en zor olanıydı,
Gelmeyeceğini bile bile gelir demekti,
Beklemek zordu sevebileceğini düşünmek zordu,
Sevdiğine dokunmak zordu..

Aşık olmak değil aşık kalabilmek,