Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Hakikât görülmeden söylenen sözler,
Edebi yalanlardı,
Alacakaranlık çölde usulca yayıldı,
Güneş ışınlarını gerçek sandım..

Ölü araziler dirildi,

Sancımı çek içine derince,
Yükü ağır gelir kaldıramazsın,
Pek yırtıcı sabahı güneş yakar, dayanamazsın..

Iki adım ileri bir geri derken aynı bukalemun gibi,
Zayıf aciz günah hammalı pisliğin teki,

Aldığım Her Nefeste

Kulaklarımı tikadim herşeye,
Doğrulara, yalan olmayan gerçeklere,
Acı verdi işte tüm bilindikler..

Sözleşmeli insanoğlu cennete,
Vakti peşin ödüyor korkmadan bile,
Sığ günah ardına gizledi kendini,
Isyanı her fırsatta vurdu meçhule..

Düşündükçe düştük ,

Alkışlayamam küfrü,
Tasmasız, uykunun zulmü,
Uslanmaz velvele,
Yetişemez, zincirsiz zulme..

Arıyorum, kuyularda bir ömür,

Önüm arkam,  sağım solum,
Baş üstümden tabana dolu,
Ne yöne dönsem zikri huşu,
Der... Allah, Allah, Allah..

Gökte uçan kuş,

Biz, ben dedikçe küçüldük,
Kibirli imtiyaza sürüldük,
Lüle ağzımızda, isyan ile tükürdük,
Beden hiç mi medet ummaz dergahından..

Namütenahi isteklerimiz,

Bizi sensiz,
Cihanı bereketsiz,
Günahkârı merhametsiz,
Mazlumu rahmetsiz bırakma..

Kefil oldun rızka,

muazzam bir nizam gözat,
gökten yere evrene şahane bir icat,
inkar etmek mümkün değil bu eseri,
içinde kaybolmamak mümkün değil bu eserin..

yağmuz çiseler tekrar başa döner bu dünya,

İyiliğimi düşünerek alt üst ettiler..
Kulak kesilsin gönlüme..
Aklı selim düşün demek yerine,
Bahaneleri teslim etmesinler..

Yoruldum, bıktım, amacım nedir sorulmadı..