Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Acı bir mücadele yaşandı,
Telaşlardan sıyrıldım,
Türlü acılar çekmeye başladım,
Tatlı sözlere kayıtsız kaldım..

Yüzümü ellerim arasına gömdüm,

Hep yanımızdaydı ölüm,
Akıl karışıklığına sürüklendim,
Parlak ışık karanlığı deldi,
Korkunç bir sessizlik çöktü..

Yüzlerinizi açığa vurun,

Tebessümler soldu,
Tarifi imkânsızdı sonu,
Düşünmesi bile hâyâlleri, korkutucu,
Yastıkta başım, gözyaşı dolu göz çukuru..

Büzüldü dudaklar,

Duyularım uyuştu,
Bir süre sustum,
Gözlerim keder doluydu,
Şehvetin esiri oldum..

Etrafımı kuşatan tahripli bulut,

Hüzün verici çabada bulundum,
Amansız duygusuz ve korkunç,
Üzerimi solmuş yapraklarla örttüm,
Soğuk bir üzüntü duydum..

Hâlâ sessiz ve üzgündüm,

Duyularım uyuştu,
Bir süre sustum,
Gözlerim keder doluydu,
Şehvetin esiri oldum..

Etrafımı kuşatan tahripli bulut,

hislerimi hiçbir neden değiştirmiyor,
acımı dindirmem gerek lakin,
hüznüm kardan adama çevirdi beni,
günahkârlar tövbelerini günahlarla boyadıkça..

anlattıklarımı kendim dinliyorum,

Acımın çabalarımı boşa çıkaracağını,
Sessizce yanımdan kayıp gitmesine baktım,
Güneş çıplak tepeler ardında batarken,
Acıların son kızıl ışığıyla aydınlatıldı..

Bulut gün batımının rengiyle kızıla boyandı,

Duygusu suçluluğun üzerimizden atıldı,
Korku göğsümüzden çekilip atıldı,
Kutupta yelkenli gemiler,
Tezyit oldu kalabalıklar sayesinde..

Rezaletin son perdesi oynanıyordu,

İsyan yaktı hepimizi,
Dilimize pelesenk etmiştik hani,
Kelamda senetti İslâm hani,
Yaşadık, sadece yiyip içenler gibi..

Hûşuyu unuttuk,