Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Hoşlanmadığımı ağlayarak belirttim,
Ben dehşet içinde kaldım,
Masumluğu konusunda kuşkularım,
Küçük insani duygulara bağlıyım..

Sözcükleri istedikleri gibi evirip çevirdiler,

Gölgeler şeytansı,
Peşi sıra beden prangası,
Kurtarın yırtın bağlı ipleri,
Kurtulsun düşünce yalnızlığı..

Alçak nefis oynar iradeyle,

Merhaba ben shade,
Yani sadece sade,
Mahlasim sende katre,
Kendimi hapsettim yalnızlığa,
Bedeviyim susuz gölgede..

Öğle üzeri gökyüzü karardı,
Gökyüzünde bir parıltı vardı,
Bu şafak yalancı,
Gerçek şafak sökmeden ortalık karanlıktı,
Bu karanlık dakikalar en hüzünlü anlarımdı..

Kadına şiddet erkeklikse,
Şeytana ne gerek..!
Seni sırtında taşır elden ayaktan düşünce,
İki kuruş getirdinde ne gerek kibre..!

Vurduğun kadın ana,

Gözlerime yerleşen duygu,
Tüm diğer ifadeleri sildi,
Yüzümü kolumun kıvrımına gömdüm,
Hıçkırıklarımı boğuklaştırarak büzüldüm..

Nefsimden tuttu sigaram,

Nefes alamıyorum,
Izin verin nefes sesini duyayım,
Neyi sevmediysem yaşadım,
Büyük düşünmüşüm anladım..

Mütevaziydi sözlerim,

Kısa alacakaranlığında kalındı,
Dindi rüzgârın son kalıntıları,
Sabırsızlığımı bastıracağım,
Sabırsızlığım kötü alışkanlıktı..

Parmaklar arasında akan sığ düşüncelerim,

Aşinayım duyduklarıma pis kokulara,
Meşakkatli pek bu uzun yolculuk hayra,
Iyilik timsallerine ulaşmak zordur,
Bedeller ödenir izi kalır zulüm olur..

Sığınırım şeytanın sinsi şerrinden Rabb'a,

Düşlerim duyduklarımdan önde,
Gizlendi unutulanlar umutla çıkmak üzere,
Umutlar ve vaha köle geçmişlere,
Bâhâ, hüzünlü vurgun çöle..

Keskin hayâller kurdum,