Dürüstlüktür mizacım bana yalan yakışmaz
Doğruları söyledim çok kızmışsın kedicik
Hak yemedim çalmadım bana talan yakışmaz
Yapıştın bırakmadın sakızmışsın kedicik.
.
Sen söyledin ben sustum yine küstün kedicik
Yok, yok oldu pazarında bulunmuyor bizden iz
Zaman zaman geldik geçtik izlerimiz belirsiz
Buna sebep ne oldu ki cevabını verin siz
Bu pazara pusu kurdu hırsız tekir kediler
Kasalara saklanarak miyav miyav dediler
Gözaltında küfür edip soyumuzu yediler.
Nasıl becerdi bilmem çatıya çıkmış kedim
Yetmez mi izlediğin gün dönmeden in dedim
Miyavlayan dilinden bir güzel fırça yedim
Kedi dedi ki bana; gerek yok haykırmana
Doymadım seyretmeye işim bitmedi daha
Yıldızlar düşer gökten erişirim sabaha.
Anlamadım bir türlü bunca gürültü niye
Yazdığım her şiirim güne gelmedi diye
Kırıyor döküyoruz yer vermeden sevgiye
Ülke yanmış yıkılmış kimin umurunda ki…
Site olmuş ormanlar kirletilmiş ırmaklar
Ne zaman elimden kaçsa bir şiir
Kendimi severim aynaya bakıp
Beni kıskanarak geriye gelir
Türlü imgeleri peşine takıp…
Olur mu hiç böyle kıskanç sevgilim
Niye küstün söyle kıskanç sevgilim.
Hangi güneş tırmanır ulaşılmaz kafese
Örgülenen lamba mı günün yerini alır
Hangi ayna dayanır acı soluyan sese
Gelmese de bilinir sadece umut kalır.
Hangi şarkı uğuldar rüzgârın kanadında
Öyle dava açmış ki azâd edip süsünden
Sürekli başvurarak hakkını arıyor hak.
Büyük olmuş dosyası hukukun kürsüsünden
Reddedilen bitmeden yeni dava açarak.
Terazisi denk değil hafif kalmış adalet
Böyle devam ederse sürecektir sefalet.
Gün görmeyen bir kafes ne ses özgür ne nefes
Af kanunu diyerek umut beklerken herkes
Soyguncuyu hırsızı katili salacaklar
Ellerinde kitabı tutanı alacaklar
Hukuk mudur şimdi bu düşünceler doğru mu?
Silah bilmez insanı tutuklamak meşru mu?
Bir rüzgâr kaldırır mı kaldırım kenarını
Büzgülü eteğini ya da yüksek bir dağın
Fırtına söndürür mü volkanların harını
Rengini değiştirir ağaç doğuran bağın.
Bir yağmur kurutur mu bakan gözün nemini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!