Neyden vazgeçmedim geçmesem senden
Diktiğim kuleyi yıkar giderim
Tarttım kararımı vermedim birden
Daha fazla kalmam çıkar giderim.
Gönlüm geçti demek hafif kalacak
“Gülümse” diyor bir ses “unut bu bayram gamı
Gülümse ki ruhunda huzur çiçeği açsın”
Ahengiyle sarıyor içimdeki yaramı
“Yaşayan bir insansın mutluluğa muhtaçsın
Rüzgârla savrulurken söndürdüğün küllerin
Yeni baştan yeşersin dökülen kâküllerin.”
Huzurluydum dün gece güneş düşmüş düşümde
Sezilmezdi küçüktü büyüdü gülüşüm de
Sanki bir bebek doğdu incitilen döşümde
Süzüldüğün yetmez mi gerçekten de düş güneş.
Anladık zirvedeydin her an yüksekten baktın
Nedensiz kırgınlığı saklayıp parça parça
Veda bile etmeden riyakârca korkakça
Gidiverdin dağıldı dostlukla dolu bohça.
Kaybolurken düşlerim çığlık düşer canhıraş
Kopardın tüm bağları helal olsun arkadaş.
Aynı hava aynı su aynı küspe kokusu
Anılarda saklandı körpe ilçe dokusu
Sarmazdı birimizi geleceğin korkusu
Kağnılardan pancarı çalmaz mıydık hemşerim
Oynamaktan eve geç kalmaz mıydık hemşerim.
Yüzüm çamurlu ama alnım daha ak şükür
Akıttığım terimle gül gibi yaşıyorum
Asgari ücretliyim deseler bile fakir
Gururluyum azmimle dağları aşıyorum.
Gül dedimse aldanıp dikensizdir sanmayın
Günlerin şen olsun yormasın hayat
Acıyı kederi üzerinden at
Annene babana hayırlı evlat
Olasın Kerem Berk huzurlu mutlu
Günlerin geçmesin sisli bulutlu.
Bu vatan, toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır;
Bir tarih boyunca, onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir... Orhan Şaik Gökyay
Şimdi tarihte kaldı anlattığın o vatan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!