Zaman geçti saat döndü
Yarınların azı kaldı
Şiir hasta ilham söndü
Ozan sustu sazı kaldı.
Dostlukların içi yara
Hangi güneş tırmanır ulaşılmaz kafese
Örgülenen lamba mı günün yerini alır
Hangi ayna dayanır acı soluyan sese
Gelmese de bilinir sadece umut kalır.
Hangi şarkı uğuldar rüzgârın kanadında
Dikenli düşünceler içinde geziyoruz
Çiy düşen yüzümüze, elimize batıyor.
Bilmez gibi yapsak da aslında seziyoruz
Damarlarda tutunan dikişimiz atıyor.
Kördüğümler yapmıştık oysaki dikişlere
Dikkatimizi verdik dünyadaki işlere.
Susmalısın dediler her şey söyleme yeter
Zamanın keskin dişi iz bırakır yakanda
Başında esecektir yalnızlık rüzgârları
Kim söylüyor fütursuz susuyor herkes her gün
Biraz daha dikkat et şiirini yazarken.
Bitsin deriz cinayet bitsin kadına şiddet
İşlemeli adalet kaybolsun nefret hiddet
Süregelen bu düzen düzelir mi apansız
İmkânsız efendiler örnek birkaç imkânsız.
İğnenin deliğinden yirmi deve geçer mi?
Gün gecenin içinden ışığını seçer mi?
Birazdan harflerin anadan üryan çığlığını giyinecek bir şair…
Soluğun son ninnisi korkutup uyartacak
Gözünde sakladığı ilhamın masalını…
Umut süslü mektubun elimdeydi dün sabah
Diyorsun ki; Nasılsın, sancıların dindi mi?
Sabretmek zorundasın derdi veren de Allah
Kuvvetin yerinde mi şişliklerin indi mi?
---Yaradana şükrolsun umut kesmemek gerek
--- Bende bu azim varken düzelirim giderek.
Heceydim şiirdim belki satırdım
Asitle birlikte suya batırdım
Kurusun diyerek güne yatırdım
Önüme gülerek çıkmadın hayat
Yüzüme bir defa bakmadın hayat.
Ne ararsan burada, hece, durak, kafiye
Çarşı, market gezersin bilemem ki ne diye
Üç yoruma, övgüye tebriklerim hediye
Sabah akşam açıktır sizler için tezgâhım
Gelmezseniz kızarım vallahi tutar ahım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!