Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

Çölden geldim köle zamanlardan öle öle susuz
Hayat tepeden tırnağa bir sahradır kuşkusuz

Suskular yaşadım çok sustum çok susadım
Bir insan yüzünde özledim akışını güneşin-içim tuz buz

Yüzünün Yakıcı Senfonisinden



Hükümdar Leyla'ya bakarak dedi ki:
Mecnunun çöle düşeceği kadar güzel değilmişsin

ah yaşamak
kavuşulmayan sevgili
ah ardından ağlanası...
gayri tüm yollardan uzak
bozkırlar ortasında
yıllar önce ölmüş

Kumdan evler kurduk
Kumdan evlerimizde mutluluklar kurduk
Sonra deniz geldi

II
insan yitirince keşfediyor yitirdiğini
kanıyor geriye dönmeyecek andaki gülüş

Satılmış Bir Ülkenin...

satılmış bir ülkenin sokaklarında
zulüm külüngüyle söküldü dil
sözcükler boğuldu bebelerin ağzında
düğünlerim türkülerim kilimlerim sersefil

sabaha az kaldı
göğerir ufuklar rüzgar çıkar
zaman sen suları
karışır ansızın yaprakların sesine
ipek eteklerin esrarlı hışırtısı
eskil zamanlardan bir kadın

tepeden tırnağa bulut kesilmiş gür
gümbür gümbür sonsuzu devinir içinde bin bir renk
akşamı giyinmiş tepelerin üzerinde alabildiğince derinsin
alabildiğince uzaksın
bir şeyler okurcasına dalgaların kitabından
gecenin laciverdinden dikilmiş yıldızlı eteklerin

Bulut Zamanları...

yurtsuz bir ay akıyor
eski bir kış masalı anlatan bulutlardan
gecenin duvarında pencereler yalnızlık
fanilikten söz eden bir şarkı rüzgar

1
Gece yelleri
Gelin yurt olun bana
Adım firari
2
Gece yelleri