Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Sevgi duman’ı, var baş’ımda.
Aşk’a tutuldum, bu yaşımda.
Sarışın’ım durur, karşımda.
Kol’larıma, sarmak isterim.

Boran esiyor, yokuşundan.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Eğer, bir gün gelin olursan.
N’olursun bana gel, sarı kız.
Ben ölürüm, elin olursan.
N’olursun bana gel, sarı kız.

Giyer isen, beyaz duvağı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Sarıl Bana
Sanma ki, gül bitmez, benim külümde.
Aşkın çiçekleri, açtı gönlümde.
Bende sevdim, şu kısacık ömrümde.
Yollarımı, toz pembe gördüm, güzel.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Şu kısa ömrümüzü, biraz düşün.
Aşk çiçek’leri gibi, aşmış döş’ün.
Eğer âşık olursan, sende üşün.
Ben donuyorum, sarıl bana Ayşe'm.

Nasıl oldu böyle, takıldım sana.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Ana’m, el’lerime kına yaktı.
Vatan için, ölüm bana haktı.
Hain düşman, can’a kurşun sıktı.
Kurşun vurdu, tertip sardı beni.

Şehit olduğumu, ana’m duydu.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Canından bir can verdi, bu vatana.
Mezar deyip geçme, orda yatana.
Sor hele, onu doğuran sultana.
Vatanın anası, şehit anası! .

Bir gül koklamamıştı, daha gülü.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Kara topraklar, kumdan döşeğimiz.
Yosunlu taşlar, pamuk yastığımız.
Mavi gökler, ebedi yorganımız.
İşte; Biz, bu vatan için, şehidiz.

Ay yıldızlı bayrağımız, şanımız.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Dağlardan gelir, kurşun sesi.
Kahpeler, daraltmış kafesi.
Gidiyor, yârimin nefesi.
Yanıyor, yüreğim yanıyor.

Kurşun yemiş, yatar toprağa.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Sefile vurulmuş, garip marka’sı.
Yalnızdır, kalmamış ki, hiç arkası.
Ağzında mırıldanır, bir şarkı’sı.
Mazlum, mazlum, yaşıyor bu sefil’im.

Nereye varırsa, boynu büküktür.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SEHER SENDE
Nerelerdesin, sevdiğim.
Bahar sende, güneş sende,
Karanlıktandır, evdiğim.
Seher sende, sabah sende,

Devamını Oku