Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Ne beden kalır, ne gölgen.
Gün olur, devrilir gider.
Ne can kalır, ne bölgen.
Gün olur, savrulur gider.

Canlılar, ölüme erer.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Giderim
Var mıyım, yok muyum ki, bilmem.
Acep neden, dünyaya gelmem.
Bende giderim, burda kalmam.
Zaten böyle döner, bu devran.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gideyim Hocam
Burada, bende yalcı, sende yalcı,
Bu karne notları, kime kalıcı,
Bizim beşi ver, gene ol falcı.
Birleştir notları, bölme hocam.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bakışların, özümü yaktı.
Çaresizik, anam çaresiz.
Gözyaşların, içime aktı.
Çaresizik, anam çaresiz.

Sen çaresiz, ben de çaresiz.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Cahilliğimi, sen bağışla.
En candan, seveninim aşkla.
Nankörlük etme, tek aşk’ına,
El âlem ne der, bize sonra.
Atma, seni seveni, Cennet.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Çifte kırmam, avlara bakmıyor.
Yayı boşanmış, saçma sıkmıyor.
Parmağım da, tetiği çekmiyor.
Boşa taşırım, çifte kırmayı.

Belimdeki av filesi yitmiş.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

CİLVE SENDE
Her yanında, çiçek açmış.
Bahar sende, seher sende,
Kokusu, civara saçmış.
Sabah sende, güneş sende,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Çırağın el’ine, verdim iş’i.
Usta olacak, sandım bu kişi.
On dakika olmadan, gelir çiş’i.
Eli uçkur’da, dolanır çırak.

Teslim eyledim, bütün dükkânı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bir bayram geldi, aylardan Kasım.
Bu bayram; Gezem dedim, dost, hısım.
Dost bildiklerim, olmuşlar hasım.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Bayram için, evden çıktım yola.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

BÖYLE BÜYÜDÜK
Ülkemiz, savaştan çıkmıştı.
İstikbale, ışık yakmıştı.
İnsanlar, yokluktan bıkmıştı.
İşte; bizler, böyle büyüdük.

Devamını Oku