Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

SEVGİLİ BULSAM Ben onu sevsem, o da beni sevse.
Kendime, böyle bir sevgili bulsam,
Kollarıma, candan atılıp gelse,
Kendime, böyle bir sevgili bulsam,

İkimizi, bir beden gibi görsek,

ŞILLIK
Boşa, cıvıl cıvıl oynarsın.
Düğmeleri çözmezsin, şıllık.
Şensin, fıkır fıkır kaynarsın.
Benim ile gezmezsin, şıllık.

SEHER SENDE
Nerelerdesin, sevdiğim.
Bahar sende, güneş sende,
Karanlıktandır, evdiğim.
Seher sende, sabah sende,

VAY ALİ’M
Güzeller geçiyor, gözünden.
Vaktin geçmiş, allı yüzünden.
Umut bitmiş, belli, sözünden.
Ne hallere düştün, vay Ali’m vay.

YERLİ MALI
Yoktur, kimyasal katkı maddesi.
Doğadan gelir, yerli malımız.
Toprak anadır, asıl kütle’si.
Doğadan gelir, yerli malımız.

YOKTUR ŞÜPHEM
Özgürlük için, çıktık biz bu yola.
Yoldaşım; Sakın ha verme, bir mola.
Peştamalın, yaralarına dola.
Bu vatan bizim, yoktur, hiçbir şüphem.

YOLLAR BAĞLI
Bir yol vardır, göremiyorum.
Yollar bağlı, geçemiyorum.
Sırrına da, eremiyorum.
Yollar bağlı, geçemiyorum.

Zamane insan’, bilmez halinden.
Sen de anlamazsın onun dil’inden.
Faydalanmak istersen, çöplüğünden,
Paha biçip de, satar insanoğlu.

Eğer ki cebi, para’yla doluysa.

Dostlarım; Beni derde koydu.
Şifa diye, zehir içerim.
Özümü, oyuk oyuk oydu.
Şifa diye, zehir içerim.

Hışımla; geldiler, yanıma.

Nasıl beddualar ettin, sen, bana.
Ne hallere düştüm, gel de gör, ana.
Hiç acımadın mı, bendeki cana.
Kör zindanlarda, zincirliyim ana’m.

Gündüzlerim zindan, geceler zindan.