Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

NİYE ANLAMIYORSUN
Sevdalanmışım, sevdalıyım.
Niye anlamıyorsun, beni.
Gülleri kavrulmuş, çalıyım.
Niye anlamıyorsun, beni.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

ÖLECEK İNSAN
Âdem-Havadan, soyu-sopu.
Altında durur, alev top’u.
Böyle yerden, alırlar tapu.
Bir gün, ölecek insanoğlu.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

ÖLEMEDİM
Ellerim, ekmeğimi tutmaz oldu.
Ayaklarıma, kara sular doldu.
Bilemiyorum, bana böyle n’oldu.
Soldum soldum, bir türlü ölemedim.
Kulaklarımda, sesleri duymuyor.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

PİŞMANIM
Ben, niye sevdim kine, seni.
Yaktın, bütün gövdemi, teni.
Nasıl derde düşürdün, beni.
Ben de, seni sevdiğim güne,
Bir değil, bin kere pişmanım.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SARAMAM
Benim sevdiğim yok, yanımda.
Saramam, bedeni bedene.
Aşk’ı dolanıyor, kanımda.
Saramam, bedeni bedene.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SAVCI BEYİM
Şiirlerime, mim vermişsin.
Varıp, akrabama sormuşsun.
Beni, sapık gibi görmüşsün.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SEHER SENDE
Nerelerdesin, sevdiğim.
Bahar sende, güneş sende,
Karanlıktandır, evdiğim.
Seher sende, sabah sende,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

ŞEKER
Bir kez, gerisine döndü teker.
Ben seni yerim, sen beni şeker.
Ağzımda yiyemez oldu, şeker.
Ben seni yerim, sen beni şeker.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SEN GÜL YETER
Aşk’ın, beni ağlatıyor.
Ben ağlayım, sen gül yeter.
Gülmen, özümü dağlatıyor.
Ben ağlayım, sen gül yeter.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

SEVDAN BENİ
Sakın ha, deli deme bana.
Sevdan, beni böyle eyledi.
Gel de, bir neşter vur, şu cana.
Sevdan, beni böyle eyledi.
Gülünü, gönlümde büyüttüm.

Devamını Oku