Çırağın el’ine, verdim iş’i.
Usta olacak, sandım bu kişi.
On dakika olmadan, gelir çiş’i.
Eli uçkur’da, dolanır çırak.
Teslim eyledim, bütün dükkânı.
Bir bayram geldi, aylardan Kasım.
Bu bayram; Gezem dedim, dost, hısım.
Dost bildiklerim, olmuşlar hasım.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.
Bayram için, evden çıktım yola.
BÖYLE BÜYÜDÜK
Ülkemiz, savaştan çıkmıştı.
İstikbale, ışık yakmıştı.
İnsanlar, yokluktan bıkmıştı.
İşte; bizler, böyle büyüdük.
Doğruyu söylesem, ters anlar.
Ne akıl vereyim, cahile.
Cahil gidip, cahili dinler.
Ne akıl vereyim, cahile.
Bin çeşit hesap yapar, tutmaz.
Ben, bir cahile, âşık oldum.
Çekemiyorum, sevdasını.
Çıkılmayan, bir girdaba girdim.
Çekemiyorum, sevdasını.
Boyu kısa, dili de siren.
Suçluyum, doğmuşum ana’mdan.
Hesap soruyorlar, kan’ımdan.
Vallahi bıktım, şu can’ımdan.
Doğmak suçumuş, bilemedim.
Dinmek bilmiyor, acı’larım.
Doğrumu
Doğrumu, eğri yolda gitmek,
Gül var iken, dikeni tutmak,
Çıkmak için, çamura atmak,
Tutmak dururken, geri yitmek,
Doktor
Hastalandık, geldik eline.
Eyle, ufak bir muayene.
Parasız reçete, versene,
Cepte, hiç paramız yok, doktor.
Dil’imizden çıkar, tüm ses’ler.
Dudağımız, ağız’ı süsler.
Boğazımız, bedeni besler.
Kul’un kaygısı, dokuz delik.
Burnumuz, bize hava alır.
DOMUZ GRİBİ
Kul üretti, bir mikrop çıktı.
Bunun adı, domuz gribi.
İnsanların, canını yaktı.
Bunun adı, domuz gribi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!