Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Suya hasret, susuz çöllerde.
Çiçeğini dökmüş, güllerde.
Sevmeyi, bilmeyen ellerde,
Ne olursun, bırakma beni.

Bataklıklarda, çamurlarda.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bir Damla Su
Gözümüzle görürüz, her yanı.
Mazilerimiz, bir gün olur anı.
Gülüp oynaşmanın, tam zamanı,
Bir damla su, hayat verir bana.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Kaderime, böyle yazılmış.
Garip anam, niçin üzülmüş.
Türküler, yaşarken düzülmüş.
Biri avrat, biri de evlat.

Dırdır ile, sofra serilir.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Eğer ki, halimi sorarsan bana.
Yarımlarla, birlerle, yaşıyorum.
Sevip, sevgi vermedim şu can’a.
Yarımlarla, birlerle, yaşıyorum.

Yarım ile, bir ile çıktım yol’a.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Sen üstünsün, yok ben üstünüm derken.
Birde baktım, ömür bitmiş yaşarken.
Hayat yaşanmıyor, inatlık varken.
Ben de, bir şey sanmıştım, evlenmeyi.

Gülmek varken, dırdır çekişmek niye.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Düşmedim, aklı, selim’e.
El’in, vermedi el’ime.
Gül’üm, diyemem gül’üme.
Benden beni, bir sor hele.

Yüz’üm, içimi yansıtmaz.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Mamak hücresi, pencerelerine,
Kapanmayın pencereler, diyordun.
Ruhunu, özgürlükler ülkesinde,
Bir yerlere, alıp götürmek için.

Çok erken uğradın, Keş dağlarına,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Soluğa, canım diyorsan.
Al üfürdüm, gitti işte.
Bey, paşa, benim diyorsan.
Al üfürdüm, gitti işte.

Kötü nefsine uyarsın.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Ahmet Boz, Genç dağlarında can verdi.
Göğsünü gere gere, siper gerdi.
Bu vatanı korumaktı, tek derdi.
Bu yiğitler, Andırın şehitleri.

Hakan Taşgıt, Çukurca bahçesinde.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Billur gibi, tertemiz pak sular.
Dağları dolanarak, akarlar.
Bazen durulur, bazen sarkarlar.
Onlar da; Bu âlemin yolcusu.

Düşün; Bir çiçek, susuz açar mı?

Devamını Oku