Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Geldim
Dağı, deryayı, terk ettim de geldim.
Senin sevgini, benim bahtım bildim.
Aşkıyın kitabını yuttum, öldüm.
Kefensiz, mezara gittim, sevdiğim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gel Diyorum
Seni, gönlümde saklıyorum.
Kollarım açık, bekliyorum.
Esen rüzgârı, kokluyorum.
Hadi; bana, koş gel diyorum.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Galip Bey
Merhaba diyerek, tuttun elimden.
Hatırımı sordun, tatlı dilinden.
Serinlettin beni, tâ, derinden.
Allah, senden razı olsun, Galip bey.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bu ettiklerin, nedir böyle.
Dertlerini, açıkça söyle.
Dansöz gibi, kıvırma öyle.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Esma-ül Hüsna
Bizler bir kuluz, Allah’a taparız.
Rahman ismiyle, rızkına koparız.
Rahim olmak, için günahlarımız.
Kullar desin, leilehe illallah.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Kararmış dünyam, aydınlık içinde.
Bütün ışık’larım, söndü içimde.
Hiçbir kaygım, tasam yoktur, geçimde.
Emekliyim amma, emekliyorum.

Emekliyim, bir iş’im yoktur benim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Erdal
Çileler, senin belalı yoldaşın.
Garibanlık, halis göbek gardaşın.
Ellerinle, ayakların sırdaşın,
Her yüze güleni, dost sanma Erdal.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Baba’mın, beden’inden çağlamıştım.
Ümidimi, ana’ma bağlamıştım.
Geçimimi, beleş’e sağlamıştım.
Bağımı kestiler, düzen tutmadı.

Tam kırk gün, çıkarmadılar hamam’dan.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Hani, Avrupa medeniydi, n'oldu.
Saygısızlık, medeniyet mi oldu.
Muhammed, gerçek medeni bir kuldu.
Bu hakaret nedir, böyle edepsiz.

İslam son din’dir, Muhammed son eşik.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Ekmek
Toprağa, ekilirsin biçilirsin.
Hem elle, hem elekle seçilirsin.
Değirmendeki, taştan geçilirsin.
Sen buğdaydın ama, un oldun ekmek.

Devamını Oku