Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

sustur ma ölümü bana..
canımın avuntusu o..
yoksa çekilmiyor yaşamak..
senin uzağın da..

hangi zılgıt söndürür söyle

yüreğimde ki zılgıtları duymamazlık dan gelmek için,
sağır ca sebeplerim var.
bunlardan en önemlisi sensin,
gerisi teferruat tan ibaret

mağlumun olsun seni seviyorum

şimdi kaçıncı rüyanın beşiğin de kıvrılıyor sun.
ki yüzünden tebessüm kıvılcımları düşüyor yanağına,
ve ben bunu görmekten ömür boyu azat ediliyorum
canımı yakma peşinde değilim
bunu engelleyemiyorum.
seviyorum seni

üç günlük dünyada kavuşamadı bir merhabamız seninle,
dördüncü günün kıyametinde buluşmak ve görüşmek dileğiyle,
beni bekle sevilen,
ben şimdiden beklemeye başladım..
aldığım nefesler şahittir buna.

sözün kıymeti seni anlattığı kadardır,
kalemin kuvveti seni yazdığı kadardır,
kağıdın önemi seni taşıdığı kadardır.
aşkın değeri içimde seni yaşattığı kadardır.
üzülmüyorsam eğer ki; yokluğuna.
senin güldüğünü sevindiğini bilmemdendir.

Sana yalnızlığımı sunmak isterim,
Sevgili.
Bilakis hiç bir insan, yalnız değildir bilirim.
Sensizlik yanlızlık çekmekmiş
Bil dir din..
Ben hiç bilmek istemedim.

takvimler biter,
günler gider,
geceler uzar,
sen geçmezsin.
bir türlü bitme/zimsin
her gün biraz daha sana kayıyor duygular.

BİR sela sesi kulaklarımda

aşk öldü diyorlar

inanmam

çılgınlık deyince ağlayasım geliyor sana,
seni sevdiğimi söyleyişimin ardına,
senin buna gülüşün geliyor aklıma.
sonra inanmayışın bana.
olan inancımı yıkışın geliyor.
yıkılmaz sandığım inan cıma.

Ay ve Güneş değilsin ki sen,
bakınca gözlerim buğulansın
onları gölge gösterecek bir nursun ki sen
baktık ca aydınlandığım
yanmadığım ama susadığım
nuru efşanım sın sen..