Bir Yol'dur benim içim;
Ben'den O'na yolculuk ettiğim,
Duraklarda çay içtiğim...
Şayet "Ben neresindeyim?" diye sorasanız
Bayım,
Sükûtumdan anlamayan sözümden anlasa n’olur ki ?
En uzun cümlemden anlayın beni...
Ben de aslolan ne varsa söyleyemediklerimde gizli...
Şimdi sessiz durabilir miyiz ki ?
İki zarif;
Herkes kelimelerde aradı beni,
Kelimelerle tanımak istedi.
Ama sığdıramadım kelimelere,
Söylemek istediklerimi...
Herkes konuşmalarımı dinledi,
Duruyorsam,
Bekliyorsam
Ve gitmiyorsam hiçbir yere
Belki bilinmeyen bir sebebi vardır içten içe...
Mesela;
Bazen güneşin bakılamayan parlaklığında,
Bazen seyretmelere doyamadığım kızıllığında,
Gece gökteki yıldızda, buğulanan ayda,
Hep buldum bir gizli sevda....
Buldukça şiirler yazdım.
Gülümseyebilmek gözlerine her baktığımda...
Gülümsemek, hiç basit bir eylem değil...
Ağız köşelerinin yanlara doğru hafifçe genişlemesi
Ve dişlerinin görünmesi aradan, falan hiç değil...
İnsanın önce kalbi gülümsemeli...
Hadi dua olalım...
İlk yolculuğumuz başlasın böylece;
Yavaşça avuçlarımızdan kalplere sızalım,
Birbirimizi daha tanımadan sevelim diye...
Hadi aile olalım...
Ne desek boş şimdi...
Ama ne susmayı becerebildik
Ne de konuşmayı...
Her şey bir garip ve de eksik...
Tamamlamak için ne bir çabamız var
Şimdi bir söz söylemeli
Geceye ve gündüze
Gökyüzüne ve yer yüzüne...
Bir söz ki kayıtlara geçmeli...
Kalpten kalbe, kulaktan kulağa
Yılar yılı bu söz söylenmeli...
En güzel saatler, ikindi vakitleri,
Nedeni bilinmez çok severim bu saatleri... Gözlerimi kapatıp, yeryüzünü dinliyorum
Huzurun demleri bu vakitler, bunu hissediyorum...
Bir taraftan günün ışıklarından ve kuş cıvıltılarından ayrılmanın hüznü,
Diğer taraftan geceyi, yıldızları ve cırcır böceklerini evlerimize misafir etmenin heyecanı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!