Karanlık çığlıktan kurtul artık ey yüreğim!
Avutmasın seni kaderin kara cilvesi,
Çığlıklar mı? Onları ben toprağa gömeyim,
Yeniden ümit olsun yarınsız çocuklara.
Şükret haline nefes alıyorsan,
Sebebi vardır eğer yaşıyorsan,
İster fakir ol, ister isen bir sultan,
Şikâyetçi olma, vardan ve yoktan.
Kağıt sende, kalem sende,
Diyorsun şiir yok bende,
Kalır mı insan aczinde,
Yaz diyorum, yazmıyorsun.
Kaybolana kuzey yıldızı umut elçisi,
Ruhunu esir etme umutsuzluğa gülüm.
Hayalindeki solmayan o billûr akisi,
Döndürmez sonsuzluğa, çaresizlikte ölüm
Mevcut kalem dillenmek ister,
Yazı döner bir bir söze.
Var mı bir mert? Bana göster!
Yürek dayanır mı köze?
YOL
Ben giderim yol gider, yol gider ben giderim,
Kimi düz, kimi viraj, kimi ise engeller,
Yolda yürüdükçe, sırtımda birikir terim,
Zaman boşa mı geçer, yoksa dolu mu günler?
YURDUM VE İNSAN
Üç tarafın denizdir, zümrüttür ovaların,
Havan öyle temizdir, mis gibi yaylaların,
Seçili ülkemizdir, değişmez dünyaların,
Topyekün birliktedir, neşeli insanların.
Zorda bir umut bulursun,
Umut biter kaybolursun,
Fazla sevinme ey gönül,
Sevinç yiter kahrolursun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!