Çok eskilerden kalma kuş tüneği virâne,
Su arkıyla kurumuş,
Çarklarıyla paslanmış,
Derin uyku semesi taşlarına yaslanmış,
Deve dikenleriyle sarılmış dört yanından...
Aldın şu mahzun kalbimin açık uçlu vebalini,
Hem istedin hem cevapsız bıraktın da sualimi!
Yetmez gibi suskunluğun, belleğimde unuttuğun,
Yalnızca bir 'uuf' kaldı, dünyâ kelam cismimden,
Adındaki harfleri, kıskandım da, ismimden! ..
...................................................
Yine sisler bastı yürek Alagöz;
Arpaçay’ın andıcıyla söze söz;
Şol Çetin-durak’ta çiğdem çiçek öz,
Ar kavımı taşa çaldı Umayca,
Çalımına çal olduğum Son-ayça...
Bulutlar özlü dileklerle pupa yelken
Daha bir hareli gezinirlerdi,
Bilinçaltı körfezlerin erguvan sularında...
Gözlerinde yoğunlaşırdı çoğu kez,
Nadan muhabbetinde ağır basar söz külü
Ve cahil darasını çekmez irfan baskülü;
Amma sevgi dendimi niceliksiz görürsün,
Hoyrat gafına meftun nitelikli has gülü...
Alemlerden bir evren Acun onda bir nokta
Lam-elif rotasıyla güvenliği dorukta
İnsanın bilim kurgu bu gemide rolü ne?
Meramı keşfedenler, karar kıldı kullukta...
Teneke Oyuncaklar Sergisi’ni* gezerken,
Mızıkayı Hümayun aklıma düştü birden.
Donizetti Paşa’dan* batılı bir dönüşüm,
Doksan yıllık süreçte Sevr’e varan bölüşüm.
Sol kulağını tıkar sağduyuluyum derdi
Ve sağ gözünü kapar sol görüşe geçerdi;
Öyle böyle yıldızı parlayan ortamcının
Kuyruğu kısaldıkça başı göklere erdi...
YUSUF BİLGE
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!