Ah annem sabah uyanır uyanmaz
Gözlerimin içine
Seni gömmesem nasıl uyanırım bu körkara
Uykudan.
Avuçlarıma doldurduğum suya senmi
Ekledin sevgini
Yıldızları sayardım, uykuya dalınca
Kapının arkasında, biriken gözyaşlarıma
Tutunsunlar diye.
Duvarlara bakamazdım, saatin
Rüzgarda tutunup, beni boğacağını
Düşünerek
Yine akşam oldu
Omuzlarıma karanlığın çivisini çaktı
Günüme yorgunluğumun kilidini vurdu
Yine akşam oldu.
Batan güneş ardından ağaçta oynayan yapraklar gibi soldu akşamın karanlığı
Yine akşam oldu.
Şu sol yanımda çalışan kalbime ,
yinede beni yaşatıyorsun diyeceğim .
Sebebi yok zaten geceler
biliyor ,
benim hüngür hüngür ağladığımı .
Soranlara ben yinede iyiyim
Yolcuyum ben bu bilinmeyen yolda .
Yorulmuyor bedenim nedense ?
Nolur beni meraklandırma , ölürüm .
Hayal olurum , çiçek açmaz sokağında.
Susar bedenin sana karşı ...
Yazmazsan melek olurum .
Bekledim yolunu yıllar, boyunca
Ömür biter bu can, yolunda
Sen gelmesende,
Bir fatiha gönder
ruhuma.
Değmez bu yağmurlar, tenime
Bazende bedenim yorulur
Yüreğimde olan kargaşaya karşı
Bazende elim ayağım
Bir birine dolanır hayatın çizgisine karşı.
1 dakikanın Bile bende görünmezliğini
Saniyeler kavrultur bedenimde
Yüreğim sığmıyor göklerin altına
Rüzgara dayanmıyor nefesimin hevesi
Yağmurun altında
Sensiz ıslanınca.
Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağında
Aradım seni altından geçen binbir hayalimle
Bir yüreği kopuk sözde bende var be yüreği sulu insan o söz hayatımın içinde gerçekleşiyor yüreğimde ağlıyor. Yüreğimde ıslak, hayatım da gerçek olan söz ağlıyor yüreğimde de ağlıyor yüreği kopuk söz.
Yüreğim!
Rüzgâr yankılanacak Sesinden, dağ
haykıracak gözlerimin,
Ağlarken yaşaran Ayaklarının
Sesinden.
Oksijen aldığım ağaçlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!