İşte bu, ellerimle
Yalnızım
Kirpiklerimin, tek tanesine yapışan
Gözyaşı, kadar sessizim
İşte yalnızım, pencere kenarında köşeme oturup,
Sokaklarda kahkaha atan İnsalara,
Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el
Ayrılmak istemiyorum bu duvarların
Önünden resmin sanki yansıyor
Cama
Yalnızım inan hayat bu soğuklar beni
üşütüyor.
Çünkü içimde bir yalnızlık var ,
Kaldırımlarda üşürken ellerimde solan çiçekler gibi,
Çünkü içimde bir yalnızlık var.
Saatler geçip giderken bende kendimden geçip gidiyorum,
Çünkü içimde bir yalnızlık var.
Dünya ne büyüktür Çünkü, altı milyar insan var içinde
Yalnızlık ne güzel bir sessizlik dir. Ne kıranın var
Nede kırılanın.Sel olur yaşam yığınak olur hayallerin. Yalnızlık dır sevip de,hasret çekmeyi anlama,özlemi duygularda süzdürme yalnızlık ne güzel bir sessizlik dir
Biraz hüzün vardır bende bir o kadarda yalnızlık
Hüzün ben doğdum doğalı
Yapıştı yakama bırakmıyor beni artık.
Bir yanım hüzün bir yanım yalnızlık oldu
Her geçen günde hüzün biraz daha
Ağır basıyor bedenime
Yalnızlık belirir kapına dayanınca
Anlarsın gençliğinde yaşadığın kışların tükettiği
Baharın nazını yaşlılık belini
Bükünce.
Yaşarsın efkarının
Şarkısını kulaklarına dayanan onca cızıltılı inleşiyten sonra.
Başımdan bir kova su döküldü
Üşümedim donmadım
Yandım anam yandım...
Kurşun yemiş serçeye döndüm
Oy anam oy.
Karlar yorganım oldu döşeğim soğuk
Yanımda olsanda
Burkulan göğüs kafesimi örtsen
Yanımda olsanda
Tuza bastırılmış olan ciğerime su serpsen
Sancıma merhem olsan.
Yanımda olsanda görsen
Bir ateşe odun olmasan
Nedir ozaman bu sende ki
Kapıların ardı eşiğinde olan
Yalnızlığın.
Yollara reyan olmuş dizlerimin
Kemiğindeki sıvıyı kaybetmişse
Akarsuların taşıdığı resmini
Sabahçılarda biliyor
Benim göremediğim güzelliğini
Akarsularda barındırıyor
Resminin yalnızlığının
Şelalelerde aşındırdığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!