Senin istediğin acı çekmekse eğer
Kara bir adresten gelen çuvala
Koy gençlik anılarını
Sakla yeni bir yolculuğa
Çıkarken ansızın neleri götürdüğünü
Hatırlayınca umuduna
Herkes evinde umutlarıyla başbaşa
Kalmış şekilde
Herkes avuçlarında mikroskop camında bile
Görünmeyen dualarıyla
Başbaşa.
Herkes kalmış evinde
Naz etme günü değil af dileme günüdür
Unutma yüreği fakir olan
İnsan.
Doyumu hutbeden sesleniştir
Cız ettirir kalbi doyurduğu manayla
Cumadır tüm günü doyurur
Dünyayı kurtarayım derken günü kurşuna dizmekten
Bıkmadınmı?
Aşkın kanlı fotoğraflarını çekip derisini
Yüzmekden
Bıkmadınmı?
Her adımı uzaklara atıp beni yollara revan
İki çay ver be usta
Biri bana
Biride olmayan gamsızlığıma.
İki çay ver be usta
Biri bana
Biride öksüz kalan yüreğimin
Ben bir buzum ellerin ise gözümde
yeşeren çiçek .
Üşümesin bu ellerin , yüreğin sevmesin
benden başkasını .
Kalbim aheste ateşin közünde .
Eyleme bana bu aşkı alev alev sevda .
Islak ıslak kokuyor bu dağ .
Hadi sor ben neredeyim ?
Üşümüş bu ellerim ,
dumanlar yükseliyor gözlerim de .
Korkma sana ektiğim çiçekler ölmemiş .
Çünkü gözyaslarimla sulanmış.
Üşüyorum anne
Merdivenler soğuk beton buz
Çekiyor iyice bedenimi
Issızlığa karşı
Üşüyorum anne
Paltom duvarda asılı kaldı
Artık ne bir şarkısın
Nede dillerde tekrar eden nağme
Yıllar utansın hatıralarda
Kalan tekrarı olan aşkın.
Artık ne bir sözsün
Ne de cümlenin altını çizdiğim yüklemin
Yalnızlık bir döşekse
Başımı koyduğum yastık ise bir rüyadır.
Uyuduğum an bir sessizlikse
Uyandığım an bir sensiz bir hayaldir.
Yalnızlık bir mezarsa
Göğüs kafesime gizlice giren yılan ölümümdür.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!