Hayatımı bir felsefeye bağladım,
İnsan doğdum hümanist yaşarım.
Kâh arkadaş, kâh dosttur adım,
Hayata hep bu mercekten bakarım.
Ne Aşık Veysel gibi bir ozanım,
Göz hayalinle yetinmiyor, seni arıyor,
Sesine hasret kulağım gün boyu çınlıyor.
Bir anlık yanıtsızlığın bile yakıyor,
Ne yaparsan yap be gülüm, kanıma dokunuyor.
Ne yapacağım ben şimdi, bana ne oluyor?
Akılsızca düşünce,
Beyne kelepçedir.
Akıllıca güdülünce,
Sahibine kahpecedir.
Aklına her gelen,
Sevdiğim ben senden vazgeçemem ki,
Hem vazgeçsem bile ne olacak ki?
Ne gülüşlerini, ne gözlerini,
Ne de o gamzeni unutamam ki.
Gitsen uzaklara hiç gelmesen de,
Her haftada yedi gün
Bir ayda dört hafta var
Hesap yirmi sekiz gün
Oysa otuz biri var
Nereye gider üç gün
Milada sitemim var
Her başarılı şairin, arkasında bıraktığı duygulu anıları vardır.
Her hisli şiirin, ardından ağlattığı duygulu okuyanları vardır.
Herkes şiir yazabilir, herkes şair olabilir, iksiri duygudadır.
Lâkin her yüreğin duyumsayacağı bir sevda zamanı vardır.
Bir saman alevi gibidir yıllar,
Hızla sönüp gider anılar..
Bir köşede toz tutmuş,
Mütevazi bir albümde kalır,
O eski arkadaşlıklar..
Senin olduğun her resim, seni anlatmaya yeter,
Yazacağım hiçbir şiir, seni anlatmama yetmez.
Senin kokladığın çiçek; ne toprak ne de su ister,
Gönül bahçem; türlü çiçek, senin kadar hayat vermez.
Sen ki; resimlere anlam, çiçeklere renk verensin,
Deprem oldu, merkez üssü Gölcük'te
Evler yıkıldı, taşlar taşlar üstünde
Pervasızlar kem dedikodu içinde
Rivayete göre tüm suç Askeriyede
El ele verdik oysa Mehmetçiklerimizle
Memleket yas, gözler yaş içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!