Yine gâm kervanı, kalktı içimden,
Dedim ki; ”bu civar, yâd’a yaraya”
Toz bulut yükseldi, gönül göçümden,
Ayağım dolaştı, düştüm bora’ya.
Cehd edip doğruldum, heman yerimden,
Gördüm kan süzülür, gonca terimden,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
