Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Bitse kabus, şu ortalık durulsa
Neler olup bitiyormuş anlasak.
Minarede bir de sela okunsa
Uzun uzun, huşu ile dinlesek.
…
Kimler damat, kim enişte karıştı

Gerçeğin erdemine
Selam olsun efendim.
Ol muhabbet demine
Selam olsun efendim.
…
Okuyana, yazana

Seni sevdim feleğimi şaşırdım
Sen de bir kötüye düş de gör beni
Ben bu yüke karlı dağlar aşırdım
İstersen al ister ele ver beni
…
Bu can bu bedende elbet konuktur

Gözlerimi kapatınca
Seni görüyorum seni.
Sabaha karşı yatınca
Seni görüyorum seni.
* * *
Seninle başlarım güne

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 14

Çok eski zamanlardan
Beri Güneş ve Rüzgâr
Birbirini kıskanan
İki eski dosttular.

Şair dediğin
Nazım gibi sürülmeli
Vatana hasret ölmeli
Fazıl gibi zindanlara düşüp
Yıllarca çile çekmeli
Orhan Veli gibi bir yol açmalı

Sordum cümle erenlere iyi bir şair var mıdır?
Dediler ki iyi şair bu devirde pek de azdır.

Dedim kimdir yaşamış tüm ozanların piri, şahı?
Dediler Pir Sultan Abdal tüm ozanların şahıdır.

Aldanma siyasetçilerin yalanlarına
Kim neyi savunuyorsa bil ki karşı taraftandır.
Poli-tika çok yüzlü demekmiş zaten.
Adalet diyorsa hakkını yiyecektir,
Kalkınma diyorsa aç ve fakir bırakacaktır seni.
Cumhuriyet’çiler bölmek için çalışmaktalar

Hiç gıkınız çıkmadı satılırken memleket,
Cebinize dokundu üç-beş kuruşluk poşet!
Ey Yaradan bağışla tüm günahkar kulları
Üçler yediler kırklar aşkına sen yardım et!

Ankara, 03.01.2019, 21:55

Her gün düşünüp seni
Geçip gidiyor yaşam
İftara çağır beni
Bir manim yok bu akşam.
...
Kara üzüm yaprağı