Yankı Pak Şiirleri - Şair Yankı Pak

Asırlardır birikmiş kadınların öfkesi
Patlayacaktı elbet yükselecekti sesi

Saçı urgan olacak isyanı darağacı
Ahlakı bilmeyene öğretilecek acı

saç tellerimi sayacak kadar
bol vaktim var
daha doğrusu kendime ayıracak vaktim yok
toplu yaşamanın kuralları vardır
kendin için vakit bulamazsın
özlersin kendin için bir şeyler yapmayı

tek seferde yazamıyorum
sana akan gönlümün
çırpınışlarının dramını
duygularımı düşüncelerimden
ayıklamalıyım
gibi bir hisse kapıldım

asrın felaketinde

sağ çıkmak değil

ölmek kurtuluş olurdu

Fırsatlarına harcadın beni
Sorumluluğu sorun gören
Dışı onur sergileyen
İçi kaypaklık ören
Sakat düzenin
Sakatat küfü

Y alnızlık kor mudur kar mı
A cıyı karsam kanıma donar mı
S esimi gömdüm gidişine abim
İ çimden çıkamıyorum ki acın da
çıksın içimden
N asıl da vurdun beni nefes

hemen kızma
evet yine ben

kaçıp gidemeyen

kalıp edemeyen

Şiddetin de tercihi mi olur



Olur elbet

baba

burda sussam
taa ordan
duyar mısın beni

yok yok
hepten bırakmadım
perhizdeydim

öyle özledim ki
klavyesinde gül tuşu