Yalnızlık kadar kanatan yok içimi,
Yalnızlık kadar kimse tarafında vurulmadım ben.
Sırtımdaki kurşun yaralarını saymaya gücünüz yetmez.
Yüreğimin üzerinde kaç kılıç izi var bilinmez.
Ben saymayı bıraktım,
Ama kanamayı bırakamıyorum.
Öyleyse ben hala mı hayat hakkında ümide kapılıyorum?
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta