Yalnızlık kadar kanatan yok içimi,
Yalnızlık kadar kimse tarafında vurulmadım ben.
Sırtımdaki kurşun yaralarını saymaya gücünüz yetmez.
Yüreğimin üzerinde kaç kılıç izi var bilinmez.
Ben saymayı bıraktım,
Ama kanamayı bırakamıyorum.
Öyleyse ben hala mı hayat hakkında ümide kapılıyorum?
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta