Kar topu gibi sıkıp avuçlarımda
Erim erim eritsem karanlıkları
Sonra sarılıp memesine rahmet güneşinin
Nur sağsam dünyamıza
Boy verip topraktan sevgi fidanı
Çınar misâli yayılsa âleme
Kaygısız zikretsem gölgesinde zamanın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çiçeklerin açması elbette güzeldir de... Asıl iş sulamakta.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta