Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

Kuş tüyünden yatak serdim
Emrine halayık verdim
Kalsa misafir ederdim
Durmadı gençliğim gitti

Marifeti tek naz imiş

Acısı çok
Ve ilacı yok bir yaraya mübtelayım
Et koparmışlar sanki
Etimden...

Bilmiyorum

İnsansın
Kafa vermiş sana Allah
Boynuz vermemiş.
Tırnak vermişse de
Pençe vermemiş.
Köpek dişlerin bile

Korkuyorum
Kimden ve neden
Bilmeden...
Ne zamandır, ne vakte kadar
Ve ne kadar
Korkuyorum...

Olmasın öpen yanağımdan
Üstündeki tozdan başka
Fotoğrafım kalmasın zaten
Sade bir iki pozdan başka
Zihinlerde olmayayım
Birkaç hakiki sözden başka

İnsanlar zalim...

Derin ve daracık çukur açarlar
İnsanları topraklara saçarlar
Yüzlerce yıl yerde kalacak ölü
Toprağına alışmadan kaçarlar

Kavgada sağım solum
Kim haklıdır, kim haksız
Baltaya değdi kolum
Gövdem kaldı budaksız

Anahtarsız bir kilidim ben
Çözümsüz şifreler içimde
Ardımda derin sırlar var

Pasa durmuş içimde her şey
Diyemem sebebini

Arzunuz oldu mu şimdi
Bana ölüm dokuyanlar
Siz de gelirsiniz bir gün
Bu taşı okuyanlar...

Riyalara büründün
Yaşar gibi göründün
Âlem göklerde uçtu
Sen yerlerde süründün

Hak erleri coştular