Hayat bir oyun
Yaşadıkça
Ve şimdilik bir oyundasın
Hayat bir saklambaç
Bazen gizleri arıyorsan
Mazin kerih bir damla su
Birkaç kürek topraktır geleceğin
El tutmaz, göz görmez
Mikroplar yoluna kurmuş pusu
Şahit istemez bir gün devrileceğin
Yanlarına yastıklar koyup
Oturmayı öğrettiler çocuğa
Kollarından tuttular
Yürümeyi öğrettiler
Konuşmayı öğrettiler hece hece
Gıdıkladılar
Sonbahar düşerken avuçlarıma
Başımı eğdim ayakuçlarıma
Yerin üstü okşuyorken nazarı
Gördüm altında bekleyen mezarı
Yazda cirit atan karınca, arı
Mürekkebim kurudu
Pasa durdu kalemim
Efkarımı şiir yazmak değil
Şimdi
Tesbih çekmek dağıtıyor
Tohum kardeş, diyorum ki hani
Düşmese ya rahmet
Bu toprakta kalır mısın?
Ya inerse rahmet gani gani
Tenezzülen, bizahmet
Beni de alır mısın?
İlki değilim gidenlerinin elbet
Son olmayacağım…
Ey şehir! Biraz daha sabret
Nüfusunda ben olmayacağım…
Kuraklığına yandığım toprak
Gözlerin bu dakika
Gökyüzüne benziyor
Dalıp gidiyorum maviliğine
Masmavi kesiyor ufuklarımı
Gözlerinden başka renk deremiyorum
Bir, iki, üç, dört…
Önün arkan, sağın solun
Yağdı üzerine bombalar
Saklanamadın
Koca kurşunlar vurdu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!