Yağmur Şiiri - Züleyha Aktaş

YAĞMUR
Na‘t-ı Şerif

Toprak, suskun gecede dua gibi beklerdi,
Semadan bir serinlik can verir her zerreye,
Kainat, yorgun düşmüş, rahmete hasret kaldı,
Bir lütuf aralanır, iner gök perdeden sessizce.

Hicaz’da bir sükûnet, yıldızlar secde hâlinde,
Hilâl tutmuş nefesini, bekler en kutlu doğumu.
Kâinatın kalbinde doğdu ümmetin Efendisi,
Karanlıkta nura dönüştü her zulümle yoğrulmuş yokuş.

Çölde bir yetim büyür, gölgesiz yollarda sabır,
Gönlünde kevser gibi bir huzur taşır annesi.
Hatice’si dağlardan aşar bir tas sıcak aş ile,
Aşk olur Hira’da bekleyiş, can olur vahyin sesi.

Gecenin kalbinden iner seherin sessiz müjdesi,
Cebrail’in soluğu karışır zamanın akışına.
Oku der bir nida, ürperir taşlar bile yerinden,
Nur damlar sarkıtlardan, infilak eder karanlığa.

Mekke taşar kininden, putlar titrer mazide,
Bir bebekten yıkılır dev mirasların saltanatı.
Yetimlerin gözlerinde ümit yeşerir yeniden,
Her damlası rahmettir, göğün hediyesi gibi.

Taşlandı Taif yollarında, kanla sınandı lütfu,
Yine de dua olurdu, elleri açıldıkça semâya.
Miraçta açılır perdeler, fecrin ötesinde fecr,
Bir gül gibi açılır huzura, sidre’nin şahitliğinde.

Bedir olur bir sabah, Uhud'da döner yas’a,
Ama sabırdır adı onun, yılmaz, yıkılmaz dava.
Hendek kazılır ellerle, Medine olur liman,
Kardeşlik yükselir kubbe gibi, ilmek ilmek imanla.

Veda’da toplanır dağlar, ovaya söz iner nurlu,
“Bugün din tamam oldu” derken gözleri mahzun.
Son bir vedayla bakar, ardında bin özlem bırakır,
Ama ümmetinin yüreğine rahmet olur son soluğu.

Ve bir gece gök sustu, yağmur kesildi bir anda,
Toprak ağlar şimdi, yokluğuna kavuşur gibi.
Yağmadıkça seninle, biz hep yarım ve öksüzüz,
Senle yeşerir kalpler, sensizse kupkuru her şey...

Şair: Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih:11.07.2025
Cuma. Saa:12:12