Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Aslında bendim sana çektiren
Gökyüzündeki yıldızların göz kırpmasını izleten
Bir çiçeğin nasılda büyüdüğünü öğreten
Gidebilirsin, artık başkası vardır seni seven
Haklısın
Bir ben değilimdir sana bu düşleri gösteren

Her peri pembe değildir
Uçması güzele işaretmidir
Yoksa gafletemidir
Her peri pembe değildir

Olmayan ülkelerdemidir

Mutluluğa dair düşlerimiz
İkimiz hep aslında birisiyiz
Aynı gönül dalıa tutunmuş
Bir çift kumru gibiyiz
Sevda hayallerinde haykıran
Dağları taşları aşan

Bir sızı var içimde
Uzun yollar ardında
Yüreğimin dağlarında
Bembeyaz bulutlar arasında
Bir kar tanesi konmuş sessizce
Dokunmaya korkarım

Kaşı siyahım
Sevda bakışları göz ucunda saklı sevdiğim
Kimbilir ne ümitlere bağlıydın
Genç baharında bir vefasıza vardın
Güleçti yüzün sıcacıktı ellerin
Renkli çiçekler gibi bahar süslüydün

Penceremde başlar yine ve yeni bir gün
Oysa gülümsemem mi lazım bilemem
Hala bende mevcut o maziye hüzün
Saklıdır bana verdiğin o gül defterimin arasında
Hani rengi şafağa çalan düş pembesi gülün

Gece karanlığı çökmüş yolum üstüne
Yürürde eve gitsem neye fayda yahut kime
Gökmavisi koyu olmuş tepemde
İçinde gözkırpanlar var sessizce
Kime anlatsam ki şimdi
Bu derin manzaradaki hüznümden geçen acı ve kara treni

Kendini bul
Gör çevreni derincesine
Bak çiçekler nasılda açar bahar ışığına
Gök mavi gülümser yüzün hürmetine
Kendini bul
Asma tatlı simanı cihana

Kaderler düşlendikçe yaşansa
Her yaşanmayla renge bürünse
Kırmızıya yeşile maviye
Renkten renge
Bir nefesle bir görüşte sımsıkı elele
Öylece ömürden sürse

Suskunca bir gecede yürüyorum
Elimde sigara,içimde sen
Hava kapalı,yüreğim gibi
Birşeyler oldu bana,kimim artık ben?
Çok mutlumuyum?
Çokmu huzursuzum?