Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Şehir karaldı yine
Işıklar söndü renklerin üstüne
Bende yine sonsuz yakamoz düşleri
Yine esti daralmaz soluk dolu hayaller gönlüme
Bu ne bir veda nede başka bir eda
Sevdam defterimde, kalemimde

Her daim,
Yanımda kal gitme
Gideceğin var ise bahane bul kendine
Bahanen ben olayım sen yine kal olduğun yerde

Her daim,

Hasret bir rüzgardı
Eserdi mahallemizde
Yüzüme çarpar kaçardı
Koşardım peşinde
Yakalayamam uçardı

Seyrediyorum
Hayatı gökyüzünü geceyi
Yıldızlarımı sayıyorum
İçimden ağlayasım geliyor
Ağlıyorum
Sonra düşünüyorum

İnanmıştım
Yine yazın her çiçeğin rengarenk olacağı gibi
Yahut mavi gökyüzünde güneşin sıcak gülümseyişi misali
İnanmıştım
Gülümsemiştim,asık yüzümü açmamacasına sandığıma yerleştirirken
Heyecanlamış,umutla nasılda kendime sarılmıştım

Sevda yamacından feryadım aşkadır
Ahir zamana kalsın bu yankım
Ben sevmişim,sevilmemişim
Cihanadır hayatadır bu sessiz bakışım

Gülün kırmızısını sevmişim

Hüzün mevsimi derlerdi de inanmazdım
Sonbaharda düşermiş yapraklar
Solar gidermiş çiçekler
Benim gibi hayallerim gibi
Sararmış acı anılar içinde
Hayata küskün hüzünler içinde

Hiç düşündünmü
Yürüdüğün adımlarının ardından baktınmı
Belki gözyaşı vardı
Belkide acıyla kaplı sessiz bir yürek yandı
Önünde oysa umutların vardı
Rüyalarının pembeleştiği sınırlar vardı

Şimdi dursam da düşünsem
Türlü hayallerden birilerini seçsem
Sen olurmuydun, bilemem
Belki beni hiç anlayamadın
Yüzüme bakarken sen başka yerdeydin
Tekrar düşünsem

Bir masal okumak kadar güzeldir yaşamak
Yağmurda koca koca ağaçların yanına sığınmak
Güneşin doğmasını beklemek sabahları
Demlenen çayı içmek için ki o sabrı
Yani güzel ötesidir yaşamak
Kıymetini bilmek, bişeyleri anlamak