Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Herkesin gitmediği yoldan giderim
İster uçurum ister bataklık olsun
Düşünülmeyen düşlerde gezerim
Yeter ki sevdan yüreğime dolsun

Herkesin sevmediği gibi severim

Yetmiyor
Hep ötesi bir adımın
Yetmiyor
Bir söze bin
Bir adıma beşbin
Yetmiyor

Her yer kararmakta
İnsanlar siliniyor
Bir başıma duruyorum
Bu seslerin olmadığı odada

Yankılanıyor

İsyankarlığa adımı atmışım
Geriye dönmez başım
Ben giderim yol uzar
Yalnızlıktır benim aşım

Görebiliyormusunuz şu karanlığı
İçindeki yaşanmazlığı
Felç eder gibi mıhlarken bizi
Yalnızlıktır o, alırda gider yüreğimizin ferini

Duyabiliyormusunuz şu karanlığı

Birgün de olsa yanyana olsak
Kimselere aldırmadan başbaşa
Konuşsak,konuşsak,konuşsak
Ulaşabilmek ne güzeldir o ana

Bir saatliğine de olsa elele tutuşsak

Gün doğarken hayallerime
Sarı ışıklar vurur yüzüme
Uykuya hasret gözlerim hala sende
Ama sen yoksun
Ve kimbilir o yosun gözlerin kimin gözlerinde
Artık senden yoksunken uyuyamıyorum

Gün olur gerçekleşir istediklerimiz
An gelir mutlulukla sarılır her birimiz
Zaman biter işte o an
Ne beklemek kalır, ne de üzülmek
Kollar sarılır, gözler bakışır
Yürekler öylesine birbiriyle yapışır

Oturdum gün batarken balkondaki sandalyeme
Ve çektim kendimi güneşi gören o en ücra köşeye
Baktım, baktım ve baktım sessizce
Aklımdan geçen her bir düşle
Her bir sözcükle anlattım seni kendime

Oturdum gün batarken balkondaki sandalyeme
Ve çektim kendimi güneşi gören o en ücra köşeye
Baktım, baktım ve baktım sessizce
Aklımdan geçen her bir düşle
Her bir sözcükle anlattım seni kendime